Türk Tarihi; hakkın, hukukun, adaletin, dürüstlüğün, mertliğin tarihidir.
Türk Milleti; yüzyıllar boyunca Asya’da, Balkanlarda, Ortadoğu’da, Afrika’da barışın huzurun ve güvenin odağı olan millet’tir
Türk Devleti; farklı din ırk etnik mezhep farkı gözetmeksizin herkesin devleti olma geleneğine sahip bir devlet’tir.
Türk kültürü; ortak vatan ortak milli ve manevi değerler bütünü kültür’dür.
Türkiye; sevgi, hoşgörü, barış ve kardeşlik adasıdır.
Unutulmamalıdır ki;
Yaşam bir bütündür.
İnsanlar, hayvanlar ve bitkiler ayrılmaz.
Doğa ve çevre yaşamın kaynağıdır.
İnsan hayvan, bitki ve doğa uyum içinde dengede olmak zorundadır.
Demokrasi, insanoğlunun vardığı yaşam yönetim şeklidir.
Yönetimin halk iradesiyle değişimi esastır.
Çoğunluk diktatörlüğünün önlenmesi hukuk devletinin işlerliği ile mümkündür.
Çoğunluk azınlığın haklarını gözardı etmemelidir.
Yönetimle güçlüyü değil, zayıfın korunmasını amaçlamalıdır.
Hak ve özgürlükler herkes içindir.
Hak arama ve ifade özgürlüğe kısıtlanamaz.
Baskıve şiddet zorbalıktır.
Özel yaşam alanına müdahale edilemez.
Hiçbir insan diğerinde üstün değildir.
Her insan doğuştan eşittir.
Kişiyi yüceltmek zorbalığın despotunu ortaya çıkarır.
Doğa, çevre, sanat, eser duyarlılığı olmayan, insan olamaz.
Bilinmelidir ki;
Halk iradesine saygı duyanlar, saygıya mazhar, halkı tahrik edenler hakarete layık olurlar.
Halka saygınlık veren kişi, saygın tutulur. Halkı küçümseyenler ise saygı göremez.
Halkın önderi olmak isteyen biri önce kendisini sonra başkalarını ıslah etmeye başlamalıdır
Yöneticiler edep öğretmeden önce güzel davranışı ile edepli olmayı anlamalıdır.
Haksızlıklara isyan etmeyenler, onlardan gelecek her müsibete katlanmaldır.
Halk için en büyük felaket düşünce ve bilim adamlarının düşük ahlaklı kimseler oluşudur.
Halkı aydınlatmak görevi olan gazeteciler ideolojik bakış ve yaklaşımlardan kaçınmalıdır.
Halka karşı daima içinizde sevgi ve nezaket besleyin. Onlara bir canavar gibi davranmayın.
Halkın güvenini kazanın ve onların iyiliğini istediğinizi kendilerine inandırın.
Şiddet, gazap ve öfkeden kaçınız, başlangıcı delilik sonu pişmanlıktır.
Halkı yönetmek konumunda olanlar, şefkat ve hoşgörü duygularıyla hareket etmelidir.