Muş’un Aligedik Köyü İlkokulunda 2 yıldır görev yapan Sınıf Öğretmeni Emine Tunalı, çocukları en iyi şekilde geleceğe hazırlamak için tüm zorluklara göğüs geriyor.
2020 yılında Muş’a atanan Bursalı Öğretmen Emine Tunalı, merkeze 50 kilometre uzaklıktaki Aligedik köyünde 2 yıldır görev yapıyor. Köylü çocukların geleceği için tüm zorluklara göğüs geren Emine
Engebeli yolda yapılan yolculuğun ardından dağ köyüne ulaşan fedakar öğretmen, her sabah yol yorgunluğunu kendisini bekleyen öğrencilere sarılarak atıyor. 2 derslikli okulu ısıtmak için önce odun kıran, sonra da sobayı yakan Emine öğretmen, hem yürekleri ısıtıyor hem de anlattıklarıyla çocukları geleceğe hazırlıyor. Teneffüs aralarında çocuklarla oyun oynamayı da ihmal etmeyen Emine öğretmen, çocukların gönlüne taht kuruyor.
öğretmen, günün ilk ışıklarıyla servis aracına binerek köyün yolunu tutuyor.
Aligedik Köyü İlkokulunda ikinci yılı olduğunu ve geçen yılı köydeki lojmanda kalarak geçirdiğini anlatan Emine Tunalı, bu sene ise merkezden geliş gidiş yaptığını söyledi. Her gün günün ilk ışıklarıyla yola çıktığını ve kilometrelerce yol kat ettiğini kaydeden Tunalı, “Dağları aşarak buraya varıyoruz. Öğrencilerim için her şeyin değeceğini düşünüyorum. Okula geldiğimde öğrencilerim beni koşarak karşılıyor. Öğrencilerimi görüyor olmak, onlara kavuşabilecek olmak beni mutlu ediyor. Okula geldiğimde odun kırıyorum, kömür dolduruyorum, sobamı yakıp sınıfımı ders işlemeye hazırlıyorum” dedi.
Köy okulunda öğretmenlik yapmayı çok istediğini ifade eden Tunalı, “Köy çocuklarını çok seviyorum. Buraya geldiğimde zorluklarla karşılaşacağımı biliyordum ama çocukların bana bu kadar destek olacaklarını tahmin etmemiştim. İlk geldiğim zaman soba yakmasını bilmiyordum, öğrencilerim bana yardımcı oldu. Onlar benim buradaki en büyük destekçilerim” ifadelerini kullandı.
“Amacım öğrencilerimin gönlüne dokunmak, güzel bir meslek sahibi olmalarını sağlamak”
Öğrencilerine çok değer verdiğini ve gönüllerine dokunarak güzel meslek sahibi olmaları için çaba sarf ettiğini vurgulayan Tunalı, konuşmasını şöyle sürdürdü:
“Onlar olmasaydı bu kadar güçlü kalabilir miydim bilmiyorum. Her konuda en büyük destekçilerim öğrencilerim oldu. İlk soba deneyimimde çok zorlanmıştım, yakamamıştım. O zaman 3 öğretmendik ve üçümüz de soba yakmayı bilmiyorduk. İlk zamanlar soba yakmak 2 saatimi alıyordu, ama bu sorunu öğrencilerimle aştım.”
