Karagöz ile Hacivat Hayal Perdesinde

Hacivat Çelebi ile Karagöz günümüzde Yine düştüler hayal perdesine… Bir yol kulak verelim onların sesine Atışmalarından ortaya dökülecek dersine…   Günlerden bir gün Hacivat çalar, Karagöz’ün kapısını Nasılsa unutmuştur; yediği kazıkların hepisini Birazcık eğlenirim, şenlenir, keyiflenirim diyerek… Seslenir hayasızca, beyninde binbir kurnazlıkla…   A benim Karagözüm; iki gözüm… Çoktandır görünmez oldun; Çık dışarı da seninle oynayalım bir oyun… Günümüz güzel geçsin Gerilmiş sinirlerimiz de gevşesin…   Karagöz pencereden bakar Hacivat’ın sesine Gem vurur onun oyun hevesine Gelmem der; yine kandıracaksın beni Kim bilir neyin, nesine?... Boş yere ünleme !...     Yok der Hacivat; kandırıkçılık olur mu?... Seninle güzel, güzel oynamak varken Ne kapandın eve böyle erken, erken?... Yoksa hanımdan mı korktun; Yoksa gitti mi efelik, erkeklik elden?...   Bu sözler karşısında efelenen Hanımdan da kim korkarmış diye Sözü koynuna gevelenen Karagöz’ü Hacivat Çelebi bir güzel kandırır Pencereden sokağa indirir… Merakla sorar; ne oyunuymuş bu der… Söyle bakalım; madem ki beni kandırmayacaksın Ve de kızdırmayacaksın; öyleyse oynayalım… Der ki Hacivat; ben sana ne dersem diyeyim, Sen bana “uyuz tazı Hacivat” diyeceksin… Bugüne kadar biriken öfkeni de yeneceksin… Sen bu oyunu pek seveceksin…   Pekiyi der Karagöz ve önce sözü Hacivat alır: - Adın ne Karagöz ? - Uyuz tazı Hacivat !… - Anan kim Karagöz?... - Uyuz tazı Hacivat !… - Baban kim Karagöz?... - Uyuz tazı Hacivat !...       Derken hemen ayılır, ayar Karagöz; bir kez daha kandırıldığını anlar… Tam küfre başlayacakken; kahkahaları patlatan Hacivat, hemen oradan tüyer...   İşte bu ülkenin halkı olan Karagözler’i de, uyanık Hacivatlar hep kandırır, hep aldatır… Aldanmayacağım, bir kez daha aldanmayacağım diye kendi, kendine sözler veren bu halk; nedense hep tongaya düşer, ökseye tutulur, mantara basar…Ve sonuç her zaman hasar, zarar, ziyan… Çünkü çevre, çepeçevre sarılı olunca böylesine akbaba, sırtlan, yılan, çiyan…   Hacivat: PKK’yı bombalayacak uçaklar İncirlik’ten  kalkıyor… Karagöz: Aman ne iyi Hacivat!... Hacivat: IŞİD’i bombalayacak uçaklar İncirlik’den kalkıyor… Karagöz: Aman ne iyi Hacivat!... Hacivat: PYD’yi kucaklayan uçaklar İncirlik’ten kalkıyor… Karagöz. Aman ne iyi Hacivat !... Hacivat: Kucak, kucak bombalar Ankara’da patlıyor… Karagöz: Aman ne…ne?... Yine beni kandırdın körolasıca Hacivat !...   İşte böyle; Karagöz ile Hacivat hayal perdesinde…  Günümüzdeki izdüşümlerine  bakarsak; neler yansır gözlerimize?... Birisi başkanlık peşinde… Peşinde koşanlar şaşkınlık içinde… Bu şaşkınların marifetiyle bu ülke, bu ulus Azrail’in elinde… Kör, kör parmağım gözüne…Bile, bile lades… Çok sevse de siz gibileri Ares Biliniz ki  bu yaptıklarınızı  hiç bağışlamayacak Hades !...