18 Mart 1915'den, 18 Mart Sonsuza; ÇANAKKALE GEÇİLMEZ !...

( gerçi kamyon, tır gibi araçların yollara çıkmasına izin verilmeyerek, bir bakıma bu tehlikeler, tedirginlikler azaltılmaya çalışılıyor) otobüs sürücüleri, can güvenliğimizi tehdit ediyorlar, 19 Mart Pazar günü Anafartalar'a tırmanırken arkadaşlarımızı tedirgin edip, küçük bir kaza geçirmelerine neden oldukları gibi...Neyse ki yağışlar nedeniyle toprak yumuşaktı; arkadaşlarımız yaralanmadı... Kuşkusuz ülkemiz için savaşmak, bağımsızlık kazanmak ve bu coşkuyu 1915'den beri yaşamak çok güzel, ama bu ülkede barış içinde yaşamayı, birbirimize karşı sevgi ve saygı gösterebilmeyi de başarmak, becermek çok güzel...Umalım ki, Ulu Önderimiz ATATÜRK'ün özdeyişinde olduğu gibi; YURTDA BARIŞ, DÜNYADA BARIŞ ilkesini her alanda, her ortamda, özellikle de Türk Ulusu olarak, kendi içimizde yaşama geçirmesini bilelim... Yaşanan kaza tatsızlığının ardından, Çanakkale Şehitleri'nin anısına, Türk Ulusu'nun parasal katkılarıyla yapılan görkemli anıtı geziyoruz; kabe'yi tavaf eden Müslümanlar'dan bile daha coşkulu yüreklerimiz...Çünkü biliyoruz ki; burada yatan şehitlerimiz canlarını vermeseydiler, ne Türkiye Cumhuriyeti Devleti, ne Türk Ulusu, ne de Anadolu ve Rumeli topraklarımızda İslam dini var olamazdı...Ülkemiz için kan döken, can veren gencecik Türk şehitlerimiz için; dilimizde dualar, gözlerimizde yaşlar, ama yüreklerimizde övünç, kıvanç duyguları.. "57. Alay Şehitliği"ni gezerken, en büyüğü 25 yaşında olan şehitlerimiz için, içimiz titriyor, bir kez daha lanetler yağdırıyoruz PKK'ya, ülkemizi bölmek isteyenlere...Bu ülkenin, bu devletin şehitlerimizin dökülen kanlarıyla kurulduğu gerçeğine karşın; bu ülkeye, bu ulusa verdikleri zarar nedeniyle... Ulu Önderimiz ATATÜRK'ün "GAZİ" ünvanını aldığı yerlerde bulunmak, O'nu ve şehitlerimizi saygıyla anmak; dillerimizden bir kez daha NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE sözlerinin dökülmesine neden oluyor... BCC üyelerinin, 18 Mart 1915 Çanakkale Zaferi Anma Törenleri nedeniyle gerçekleştirdiği bu gezide artık dönüş yolculuğuna çıkma zamanı geliyor...Çanakkale'de bu ülke için savaşan, pek çok genci Gelibolu yarımadasında huzur içinde yatan Bursamız'a doğru kıvançla yola çıkıyoruz; "Ne çok şehid vermiş Bursamız Çanakkale'de" diye övünç duyarakdan...Ki Onlar, Anadolu ve Rumeli topraklarımızdan gelip de burada şehid düşen nice Türk genciyle birlikte, 18 Mart 1915'de ÇANAKKALE GEÇİLMEZ dedirttiler dosta da, düşmana da...Biz BCC üyeleri; onları bu kutsal topraklarda bırakarak " 18 Mart 1915'den, 18 Mart Sonsuza; ÇANAKKALE GEÇİLMEZ" diyerek yeşil Bursamız'a doğru yola çıkıyoruz... Çanakkale geçilemedi ve geçilemeyecek de; ne dün, ne bugün, ne de yarın...Ama bunun için de biz Türk ulusu olarak birbirimize daha çok kenetlenmeliyiz ve daha da olmalıyız yakın...