"Seni seviyorum..."
-Efendim?
"Seni seviyorum..."
Tamam, seviyosun da benim için ne yapıyosun?
"Sevgi" somut eylem ister...
Kötü günümde yanımda mıydın mesela?
Bir derdimle dertlenip, merhem oldun mu yarama?
"Beni seviyomuş"; sevme kardeşim, lazım değil senin sevgin bana!..
Günümüzde bazı insanların karşılaştıklarına "Hey dostum" diye hitap ettiklerini duyuyorum!
Yaşam boyunca karşılıklı onca emek sarf edilerek kazanılan "bir dost" büyük bir nimet, hele hele "iki dost" en büyük servettir Adem evladı için!
"Dost" öyle beş tane, on tane olmaz...
Çaba ister, kazanılmış, pek çok kez test edilmiş güven ister.
Birinin yüzlerce hatta, binlerce arkadaşı olabilir lakin, bir dostu bile yoksa çok ama çok yalnızdır o insan dünyada.
Çocuk sormuş:
"Baba, sen bazılarına 'arkadaşım', kimilerine de 'dostum' diye hitap ediyorsun; neden?.."
Adam bir kuzu kesmiş, kanlı bedenini de bir çuvala koyup oğlanın sırtına yüklemiş:
"Hadi git" demiş, "Hasan'a, Hüseyin'e, Osman'a; 'babam bir adam öldürdü, cesedi saklaman için de çuvala koyup sana gönderdi' de"!..
İlk ikisi çocuğun suratına kapatmışlar kapıyı!
Üçüncüsü çuvalı oğlanın elinden almış; "hadi yürü git" demiş, "senin baban adam filan öldürmez"!..
Karşılıklı "güven" dostluğun en önemli nişanesidir...
Kendi öz kardeşleri dahil, akrabalarıyla "dost" olabilen hiç kimseyi görmedim!..
Ancak, yedi kat el sayılabilecek insanlardan çok dostluk gördüm...
Dost başka, arkadaş başka...
Ayıdan post, her arkadaştan dost olmaz.
